Anadolu Selçukluları döneminde gelişmiş, çivi ya da herhangi bir yapıştırıcı kullanmadan, ahşap parçaları geçme tekniği ile birleştirmeye dayalı bir ahşap işi tekniğidir. Daha çok cami kapıları, minber, mihrap, yazı masaları, dolap kapakları gibi yerlerde kullanılmıştır.