Bir Silahın Yankısı Hiç Dinmez

28
Bir Silahın Yankısı Hiç Dinmez

‘Silahın Yankısı- Emilia’lı Mahlukların İlahisi’ Eleştirisi

Edip Koraylı

1944 yılının Şubat ayında, artık günde, Ulysses isimli, kırk dokuz yaşında bir adam İtalya’nın Emilia Romagna bölgesinde üç kişi tarafından kurşunlanarak öldürülür. 17 yıl sonra, başka bir kurşun da onu öldüren partizanları ortadan kaldırır. İtalya’daki bu intikam döngüsü ve şiddet sarmalı, sağ-sol çatışmasının toplumun gündelik yaşamını ele geçirdiği bir başka ülkeye, yani İtalya’ya hep benzetilen Türkiye için hiç de yabancı değildir.

İtalyan rock müzisyeni Massimo Zamboni’nin kaleme aldığı “Silahın Yankısı: Emilia’lı Mahlukların İlahisi”nde müzisyen/yazar kendi kanlı aile geçmişini aktarır ve dönemin İtalya’sının resmini yaparken, benzer süreçlerden geçmiş ülkemiz hakkında tefekkür imkânı elde ediyoruz. Eser, bir hatırat ve araştırma kitabı olsa da Zamboni’nin bu yollarda ölmüş akrabaları ve diğer masum insanlar için yaktığı, duygulu bir ağıt aynı zamanda.

Massimo Zamboni İtalya’da belirli bir üne sahip bir müzisyen aslında: 2000 yılına kadar CCCP Fedeli alla Linea ve Consorzio Suonatori Indipendenti isimli gruplarda gitar çaldı ve beste yaptı. Bu gruplar değişik müzikal gelenekleri bir araya getiren, özünde pro-Sovyet punk topluluklarıydı ve canlı performanslarında ekspresyonist tiyatroya ve varoluşçu felsefeye yer veriyorlardı. Yani özünde, Zamboni’nin politik duruşu sanat kariyerinin başından beri belliydi.

Zamboni, kitabında büyükbabası Ulysses’in ve onu vuranların hikâyesini anlatıyor… Aile hatıraları arasında “bu silahın yankısını takip ederek.” Büyükbabasının cinayeti onu bu tarihten birkaç ay öncesine, vurulan Cervi kardeşlere götürür. Buradan da ulaştığı bilgilerle kendi ailesinin trajedisinin yanında, yaşadığı ülkenin politik atmosferine dair aydınlatıcı, zihin/göz açıcı tespitlerde bulunur.

Akademik bir araştırma hassasiyetiyle üzerinde çalışılmış ama bir şair naifliğiyle, bireylere ve duygularına, hayallerine ve üzüntülerine odaklanarak ortaya çıkarılmış bu metin gözümüzün önündeyken düşünmeden edemiyoruz: Burada anlatılan her şey gerçek. Hatta bir tarih kitabından daha gerçek –çünkü burada insan var. Bu metnin odağı insan. Zamboni ailesinin anne tarafında 200 yıl geriye kadar gidiyor ama bu odağını bir saniye bile olsun yitirmiyor. Sol görüşlü Zamboni’nin neredeyse en mahrem sırlarını döktüğü ailesinin Faşizm destekçisi olduğunu da burada belirtmemek olmaz. Bu bilgi ışığında, Zamboni’nin metnine başka bir katman daha eklemlenmiş oluyor: seneler sonrasından sevgi ve anlayışla ama bir yandan da eleştirel bakan bir çift göz. Ayrıca, ailenin ve dolayısıyla ülkenin tarihini dinlerken, bahsedilen yıllardaki İtalyan yaşamına dair gerçeklere de vakıf oluyoruz: ibadet alışkanlıkları, erkek-egemen toplumsal örgü içinde kadının evin lideri konumunda olması, devletle iş ilişkileri vs.

Massimo Zamboni’nin “Silahın Yankısı: Emilia’lı Mahlukların İlahisi” bir mikro tarih romanı ve üstlendiği gözüpek görevi layıkıyla yerine getirebilen bir eser. Yakın İtalya (ve dolayısıyla da benzer ülkelerin) tarihini anlamlandırmak ve günümüzü de anlamak isteyenlerin kaçırmaması gerekir.

Önceki İçerikTypes Of Approaches To Historicity In Turkish Novel
Sonraki İçerikBir de Edebiyattan Bakalım… Sitem Dolu Olsun…

Cevapla

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz